Miempje maakt zich op voor de jaarwisseling

En toen was Kerstmis alweer voorbij...
We hebben mooie dagen gehad. Met zijn viertjes thuis was erg gezellig, lekker gegeten, bij de boom cadeautjes uitgepakt, muziek geluisterd en Toy Story 3 gekeken. De dames waren blij met hun nieuwe spulletjes. DH had mij plechtig laten beloven om het niet te overdrijven met cadeautjes voor hem... Hij had een paar dingen op zijn verlanglijstje en dat was meer dan genoeg. Hij zou zich voor mij aan eenzelfde 'quotum' houden. Yeah, right...
Ik was braaf sukkelig genoeg om me daar aan te houden.
Maar hij had zich vervolgens uiteraard NIET aan die afspraak gehouden...
Wat ben ik schandalig verwend!!!!
Maar je hoort me niet klagen hoor, ben ERG blij met al mijn cadeautjes.
Heerlijke spulletjes van Weleda en Rituals, een stapel mooie boeken,

een uitklapbaar koffertje voor alle naaispullen dat al lang op mijn verlanglijst stond, en een stevige tas voor naaimachine plus bijpassend etuitje voor kleine naaispulletjes voor als ik naar de Ensaidles ga.

Vooral het dikke rode boek onderop de stapel was een verrassing, Handboek Naaitechnieken (Alison Smith, uitgeverij Becht).

DH had die zelf uitgezocht en daar ben ik erg blij mee. Het is een heel mooi dik naslagwerk vol detailfoto's en stap-voor-stap uitleg, en de onderwerpen variëren van eenvoudig tot behoorlijk ingewikkeld. Ik heb wel eens zitten mopperen over de onduidelijke afbeeldingen, soms, in de Ensaid boeken. Dat had hij blijkbaar in zijn oren geknoopt... volgens mij ga ik van dit boek tijdens de opleiding veel plezier hebben!

Daarna de familie-kerstdagen... Ondanks ontbrekende winterbanden bij dit extreme winterse weer zijn we veilig heen en weer geweest naar het uiterste zuiden van NL (en een stukje België).

En nu hebben de dames en ik nog een weekje vrij (DH helaas alleen woensdag) en zit het feest er weer op voor dit jaar. Even tijd om thuis wat te lummelen, misschien een keer  te gaan schaatsen, een keer naar de bios te gaan, of samen een dagje naar Amsterdam.

En dan de 31e samen met vrienden met lekkere hapjes van de Kaasspecialist, muziek, misschien een paar spelletjes en wat vuurwerk voor de vaders en kinders (en in mindere mate voor de moeders;-) een gezellige avond maken en het nieuwe jaar inluiden...

Miempje maakt nog een rokje

Rokje twee, voor Oudste, duurde iets langer. Ik kreeg nl. hulp, en dat hield een beetje op...

 

Ons grote vriendje kwam, bijna 15 jaar geleden, aanlopen en is nooit meer weggegaan. Gelukkig maar want we zouden hem voor geen goud willen missen. Zijn eigenaardigheden nemen we voor lief. Zijn nieuwste tik is dat hij een voorliefde heeft voor het drinken uit een beker of glas. Dus af en toe schenken we speciaal voor hem in...

 

 

...maar goed, rokje: iets andere plooitjes deze keer, en ik had toch nog iets langer moeten rekenen op de taillewijdte versus de lengte van de rokband (ok, het is met knoopsgat-elastiek op te vangen maar het had mooier gekund... ze kan er nog flink in groeien zullen we maar zeggen). Verder issie wel weer leuk geworden.

Miempje maakt een gordijn voor de kipjes

Ik weet het, de kippen kunnen best tegen kou. Toch vind ik ze wat sneu, zeker nu met al die sneeuw er weinig te scharrelen valt... En dat hok, hoe mooi en stevig we het ook gemaakt hebben, lijkt me zo KOUD 's nachts! Tuurlijk, het schuifje voor het inloopdeurtje (uitloopdeurtje?) gaat 's nachts dicht, maar soms zijn we pas laat thuis van het werk terwijl de dames 's winters vaak al om half  5 op stok gaan. Dus heb ik snel een stukje dunne jeans (voor het gewicht) aan een stukje fleece (voor de warmte) gezet, met de kartelschaar stripjes geknipt, en dat met drie punaise voor het deurtje gehangen: tádáaa... instant koude-gordijn voor het kippenhok. En nu maar hopen dat ze snappen dat ze er gewoon doorheen kunnen. Ik heb de strips een beetje open geduwd, zodat ze kunnen zien dat het niet afgesloten is...

p.s. ze hebben het overigens best naar hun zin bij ons, blijkbaar, ze leggen nog steeds eitjes, winter of niet!!!

Miempje maakt onderstebovenananascake

Bij het vorige exemplaar had ik meer anasschijfjes, dat oogt toch net wat mooier... en dat terwijl het hierbij juist om de wow-factor gaat, het "kijk es wat ik mooie cakes kan bakken" effect. Want het is verder oersimpel, je legt de bodem van een platte ronde vorm vol anansschijfjes, stort het cakedeeg erop, na het bakken kiep je hem op een bord en (als je geluk hebt, en genoeg ananasschijfjes hebt gebruikt...) hij is een plaatje. Uiteraard aan te passen naar appelcake, pruimencake etc.

Miempje maakt een rokje (jawel, de eerste!)

De dagen worden korter, dat is duidelijk te merken. Best jammer dat je juist deze tijd wat extra uren in de dag zou kunnen gebruiken om alle deadlines te halen. Maar nu zit ik voor het eerst sinds dagen weer eens even lekker rustig, mokje Glögg (a.k.a. Glühwein, van de Ikea of all places) erbij en kerstmuziekje op. Laat de kerst maar komen…

Deze dagen staan in het teken van ToDo- en NietVergeten-lijstjes. Toch lukte het me om tussendoor het eerste zomerrokje af te krijgen. De Ensaid opleiding heeft  me in de korte tijd dat ik ermee bezig ben weten te bekeren van snelle afraffel-naaister tot secure, stap-voor-stap werkende naaister. Misschien heb ik het secuur werken hierbij wat overdreven, want alles werd vooraf ingeregen en gestreken. Ervaringen uit het verleden leren dat ik niet vanaf afgespelden direct op de naaimachine kan stikken, dat gaat geheid mis bij mij. In elk geval ben ik erg tevreden met hoe het rokje is geworden, en wat belangrijker is, de dame in kwestie is ook zeer content en wilde wel even poseren.

De eerste helft van vandaag was al half om, gevuld met de standaard-zaterdagse-huishoudelijke klussen, toen ik me realiseerde dat het eindelijk weer even zonnig was. Snel naar buiten gerend met de camera om een leuke foto te maken voor op het blog. Ik had nl. bedacht dat het rokje voor  mijn Jongste het qua kleur erg goed zou doen tegen zo’n winters sneeuwlandschap. De resultaten vielen helaas wat tegen… dus uiteindelijk is het toch een binnenfoto geworden. Op de foto niet te zien, maar er zit een rits in en zelfs knoopsgatenelastiek+knoopjes achterin om het rokje nog even met de draagster mee te laten groeien. Eens zien of het me lukt rok twee, voor oudste, nog voor de kerst af te krijgen?

Ohja: en ook het vestje voor tante Agnes is inmiddels klaar en ligt, kort uitgespoeld met wolwasmiddel, nu in model te drogen. Daarvan is geen mooie foto te trekken (en ik heb het geprobeerd)…

Miempje maakt er een potje van

Kijk, dat het gisteravond tijdens de les niet helemaal lukte zoals ik wilde, was niet zo gek... tenminste, als je bedenkt dat ik een half uur te laat arriveerde, omdat ik eerst thuis alles heb afgezocht om de autosleutel te vinden die uiteindelijk onder de eettafel onder een stoelpoot bleek te liggen!?!?!
Op de een of andere manier kon ik mijn rust daarna niet zo goed meer vinden.
Maar dat ik het afgelopen uur óók weer aan een stuk heb zitten prutsen om de volgende opdracht netjes af te werken is toch wel kras.

Hoe moeilijk kan dat nou zijn, een vierkant stukje stof in een ander stuk stof te zetten. Twee naadjes, hoekje. Zou je zeggen. Maar waar dat in theorie zo gepiept is heb ik het vandaag wel weer 5x zitten uithalen. Of de hoek was te smal gestikt en vertoonde een gaatje, of ik zat net weer een fractie te ver naar binnen en ik zat met een plooitje.
Uiteindelijk vond ik het wel goed, zo.
Dat strijkt wel plat, hoopte ik.
Hmmm.

Toch weer een mini-plooitje helaas...

Suf stofhoekje...

Miempje maakt plannen voor zomerrokjes

Zojuist heb ik stof besteld bij de webwinkel van NoeKs. Best spannend, stof via het internet bestellen, zonder de kleuren 'live' gezien of stofkwaliteit gevoeld te hebben … Natuurlijk ben ik hebberig geworden van de mooie dingen die de dames op de andere naaiblogs gefabriekt hadden. En op de foto’s zagen hun rokjes er goed uit dus ik dacht: dat risico neem ik dan maar… Dus, de dames mochten een stofje uitzoeken voor een stolpplooirokje en ze kozen doelbewust, en snel, en de stofjes passen perfect bij hun verschillende types. Zo koos Jongste voor een cool patroontje in haar favoriete kleur:

Burble Burst Turqoise
Ontwerpster: Anna Maria Horner
Collectie "Innocent Crush"

En Oudste ontdekte een stofje waar ik al minstens 7 keer overheen gescrolled had maar dat inderdaad helemaal bij haar past in dat mooie oranje, met het lieve bloemetje met een onverwacht spannend lila accent:

Prairie Rose Fiesta
Ontwerpster: Denyse Schmidt
Collectie "Hope Valley"

Zelf wil ik een ZsaZsa plooirok gaan proberen en ik viel voor deze, vanwege de kleuren en de bolletjes (waarvan ik denk dat ze erg goed bij de plooitjes gaan passen):

Acorn Chain Pond
Ontwerper: Joel Dewberry
Collectie "Modern Meadow"

Eigenlijk was dat alles vooral de aanloop naar het uitzoeken van de stof voor de Ensaid rok-opdracht. Na rijp beraad, en met dank aan mee-denkende naaisters op en Ensaid forum, heb ik besloten voor het eenvoudiger a-lijn rokje te gaan. Maar er een stof voor kiezen was nog niet simpel. Het rokje heeft wat van een jeans-modelletje door de siernaden. Maar van de andere kant wil ik geen stoere stof maar een spannender motiefje in een dun katoentje. Met paspelband dus. Dus wat voor motiefje past daarbij, is de vraag? Eerst Jongste gevraagd mee te zoeken (maar die vond onverwacht ‘alles’ wel mooi terwijl ze doorgaans toch behoorlijk kritisch is) en ook DH was duidelijk niet heel betrokken bij het maken van een gewogen, doordachte en treffende keuze. Uiteindelijk kwamen we samen op deze uit:

Flower Fields Grass
Ontwerper: Joel Dewberry
Collectie "Modern Meadow"

Na 1,5 uur getekend en gemeten te hebben (en opnieuw geteld en gemeten) kwam ik tot de conclusie dat ik de onderdelen hiervoor makkelijk uit 1,5 meter stof zou moeten kunnen halen (van 110 cm breed). 

En toen heb ik de stof besteld. 

Slik.

Miempje maakt nog wat ritsluitinglapjes en begint aan een rokje

Ik heb weer een Ensaid opdracht af, nog twee lapjes klaar voor in de klapper: een blinde rits, en een ritssluiting met aan 1 kant een naadje, die volgens de Jongste op een gulp lijkt. Jongste wil namelijk altijd graag testen of die lapjes ook daadwerkelijk werken, of die ritsen ook netjes open en dicht kunnen. Tuurlijk kunnen ze dat...

In dezelfde les heeft een collega Modinette-studente mijn maten opgemeten voor een rok. Vanmiddag ben ik aan de slag gegaan met het tekenen. Ik twijfel nog tussen twee modelletjes. Op de website van Noeks heb ik een aantal stofjes gezien die leuk lijken voor een zomerrok. Daarbij wil ik in elk geval een iets verlaagde taille, bovenaan geen rokband/boord maar een brede aansluitende strook (tot op heuphoogte ongeveer) en het ding moet ongeveer tot op kniehoogte komen. En als het effe kan wil ik een paspelbandje onderaan die brede strook, om het patroontje te breken.
Alleen...
ga ik voor een simpele gerende a-lijn, met als versiering twee (dubbelgestikte, platte) naden, of toch voor wijder vallend model met een stuk of wat stolpplooitjes?
Ik heb veilig besloten om nu allebei de varianten te tekenen en de beslissing nog even uit te stellen...

Mijn juf waarschuwde nog het geval niet te ingewikkeld te maken en dat een simpel rokje voor het examen voldoende is, maar ik wil eigenlijk wel graag een exemplaar fabrieken dat ik daarna ook nog wil dragen... het wordt per slot van rekening mijn eerste zelfgetekende en zelfgemaakte kledingstuk!

Miempje maakt een wintertafeltje

Tja, officiëel is het nog niet zover, maar buiten is het volgens mij toch echt winter. Dus vanmiddag het seizoentafeltje aangepast, herfstspulletjes opgeruimd, welkom Koning Winter...

Miempje maakt nu even niets (...maar dat komt wel weer!)

De dagen rijgen zich aaneen, koud en grijs en wit. Voor wie mij niet kent: het is niet bepaald mijn seizoen, dit, wat nu vervroegd begonnen lijkt...
En mijn productiviteit zakt in.
Ik maak wel wat, maar alles gaat op een wat lager pitje.
En in de tussentijd, om de (in de familie) legendarische woorden van mijn schoonvader aan te halen
"ik doe niet niets, ik denk".

Terwijl er minder uit mijn handen komt ben ik in gedachten alweer een lijst aan het aanleggen met toekomstige projectjes. Vooral ben ik héél veel inspiratie aan het opdoen: ik heb de afgelopen week weer een hoop nieuwe, leuke, blogjes ontdekt! En via die blogjes kwam ik op sites van webwinkeltjes terecht  met leuke, mooie en vooral ab-so-luut NIET oubollige, stofjes terecht zoals deze:

Op de betreffende blogjes staan vaak heel makkelijk lijkende, en duidelijk uitgelegde, patroontjes voor die stofjes... dus die ben ik aan het verzamelen.
Zoals een leuk stolpplooirokje, of een Zsa-Zsa plooirokje.
Voor als het weer lente wordt.
En ik weer dingetjes ga maken...

Miempje maakt een surprise...

In huize Miemp worden er dit jaar voor het eerst surprises gemaakt, jawel, lootjes getrokken en al... op uitdrukkelijk verzoek van Jongste en Oudste...

Miempje maakt een rits in een lapje

Bij de Modinette les was het inzetten van een ritssluiting aan de beurt. Deze (onderstaande) eerste was "gewoon", met twee zichtbare naadjes. Ik ben ook nog begonnen aan de tweede (1 kant onzichtbaar inzetten) maar de tijd was alweer om voordat ik het wist... Tja, ik wil het zo mooi mogelijk in elkaar zetten dus voordat het lapje er zo uit ziet als op de foto ben ik heel wat knippen, strijken, spelden, rijgen, strijken, stikken, en nog eens strijken verder. Dus rits 2 komt dan volgende week wel weer, evenals rits 3, de blinde rits. Hierbij is het de bedoeling dat deze helemaal onzichtbaar in de naad wegvalt.

De patroontekeningen die ik tot nu toe had ingeleverd waren allemaal ok. Volgende week gaat Ina mij helpen met het opmeten van mijn maten, zodat ik kan beginnen met de tekening voor (inleidend tromgeroffel....) Het Rokje. Oftewel één van de examen-kledingstukken...! Ik heb er zin in, ben benieuwd hoe het zal worden, om na alle tekenwerk nu inderdaad eens een kledingstuk in elkaar te gaan zetten!

Miempje maakt tapisserie

Met het natekenen van de Ensaid Modinette patronen zit ik nu ongeveer halverwege het boek. Het begint me wel een beetje te kriebelen om een paar van die (grond)patronen eens in het echt te proberen, om te kijken of dat dan ook echt klopt. Op papier lijkt het namelijk allemaal behoorlijk goed in elkaar te steken: teken die-en-die-lengte die kant uit, haaks daarop een 1/4e huppeldepup-breedte, op die-en-die-afstand dan weer die coupenaad etc. en verdomd verhip, ineens staat er een behoorlijk goed ogend rokpatroon op papier. Of bovenstuk. Of blouse. Die, mits de juiste maat-lengtes en -breedtes toegepast, mooi zouden moeten gaan passen. Inmiddels ben ik aan de mouwen en de broeken toegekomen, die zijn wat complexer. Wat minder voor de hand liggender, in elk geval, wat de te tekenen lengtes betreft. Ben benieuwd of ik dat ga onthouden, dat (bijvoorbeeld) zo'n mouw aan de bovenkant even wijd dient te zijn als 1/8e bovenwijdte? Want de grondpatronen dien je tegen examentijd wel uit je hoofd te kunnen tekenen... Affijn, tijd zal het leren. En zoals gezegd ben ik benieuwd hoe het zal zijn om die patronen op stof over te brengen, en in elkaar te zetten. Binnenkort mag ik aan de slag met (als ik het goed heb net als bij het tekenen op 1/4e schaal) in elkaar naaien van vlieseline patronen.

In de tussentijd ben ik thuis bezig met het tweede borduurhuiswerk: tapisserie. Hoewel ik wol zoals gezegd fijn materiaal vind, ermee borduren zal toch niet snel mijn hobby worden... Ik vind het gewoonweg niet móói. Dat stugge stramien, dat oubollig ogende borduurwerk... maarja, het hoort erbij. En het gaat wel vrij snel, gelukkig, simpelweg tellen en doorstoppen. Als de lichtblauwe wol niet op was, was ik misschien vanavond al klaar geweest...

Miempje maakt een vestje voor tante Agnes

DH's tante Agnes vond mijn vestje zo leuk dat ze er ook wel eentje wou. Erg leuk om te horen, natuurlijk! En aangezien het mijne in een weekend klaar was, dacht ik... ach, dat doe ik wel even. Fijne wol van Drops (Garnstudio Drops Eskimo, kleur 10) op superdikke breinaalden van wel 12 mm, patroon Wrenna uit French Girl Knits.

Sneak preview:

Miempje maakt chili

Elke dag bloggen gaat me niet lukken, dat blijkt al...

Het weekend is alweer bijna voorbij. Ik heb massa's was gedraaid en gevouwen, DH heeft een nieuwe lamp boven de eettafel gehangen en de verlichting in de serre gefatsoeneerd, het ziet er nu weer mooi uit.
En we zien weer wat we op ons bordje hebben, dat scheelt ook...

Met alle geklus was er niet veel tijd voor koken: 1x chinees gehaald en daar 2x van gegeten; vanavond een snel mexicaans recept uit de nieuwste Allerhande gemaakt. Met wat aanpassingen, dat wel. Uiteraard werd het rundergehakt vervangen door vega gehakt. I.p.v. chilibonen gebruikte ik gewone bruine, aangezien de meiden niet zo van pittig houden. Toen ik de zak wokgroente in handen had vond ik de inhoud wel héél triest uitzien, dus ik heb ff gekeken wat de samenstelling was en deze in het recept vervangen door 2 rode puntpaprika's, een ui, een half potje (biologische) maïs en een paar handjes (biologische) sperziebonen uit de diepvries. Bij het bakken van groente en gehakt er flink wat mexicaanse kruiden doorheen geroerd (gemalen korianderzaad, korianderblad, paprikapoeder en gemalen komijnzaad). De nachos en de kaas zijn al aardig zout dus door de chili heb ik verder geen zout gedaan. Het eindresultaat was zo lekker en snel klaar, die ga ik vaker op het menu zetten!

Tijd voor een foto had ik ook niet dus ik leen die van Appie...

Miemp maakt punten en schulpen

Gisteravond op de Ensaid-les: punten en schulpen.
Als randje, dus.

Dus meten, tekenen, passer erbij, randje op papiermal gemaakt… zover was het nog goed te doen. Vervolgens lapjes knippen van het gistermiddag gekochte effen stofje. Aan één kant vlieseline er tegenaan strijken, de lijn van malletje overnemen op die vlieseline, allé, ook dat is nog geen echte uitdaging. En ach, ook het naaien  van het puntige randje, als je maar rustig houdt: eitje.

Maar toen.
De schulpjes.

Ik heb wel 10 aanlopen nodig gehad om die min of meer rond genaaid te kunnen krijgen! Dan werd de lijn wat hoekig, draadje lostornen, doorzichtig naaimachinevoetje opgediept om de lijn beter te zien, dan bleek de draad niet goed in de geleiders te lopen, nog een hoekje, weer tornen… affijn, uiteindelijk had ik een stiknaad die van a naar b liep. Het spul binnenstebuiten (buitenstebinnen?) gedraaid, gestreken, arrrrgh moeten schulpjes niet ROND zijn, toch nog hoekige lijntjes…

Gelukkig bleek de laatste stap in het proces het omrijgen van het genaaide zoompje te zijn. Daarmee kon ik de boel nog enigszins redden. Dat zal officieel niet echt de bedoeling zijn maar …de randjes zijn klaar, kunnen de map in.

Miempje maakt een pompoenlantaarn

Jongste wil morgen St.Maarten gaan lopen...

Miempje maakt Quorn’kip’kerrie met broccoli en cashews

Van:

een doosje quornblokjes,
2 eetlepels kerriepoeder,
1 ui,

een teentje knoflook (of twee, of drie; geperst of gesnipperd, net wat je wilt…),
2 eetlepels mangochutney,
1 eetlepel (zonnebloem)olie,
zout en (liefst versgemalen) peper,
een doosje Paturain (of vergelijkbaar roomkaasje)

en wat ongezouten cashewnootjes

heb ik een lekkere hartig-zoetige vega variant op kipkerrie gemaakt, met Paturain als geheim-romig ingrediënt…

Strooi de kerriepoeder op de quornblokjes en zorg dat ze rondom gekruid zijn.

Verhit de olie in een wok of (gietijzeren) pan en (roer)bak de stukjes quorn  rondom lichtbruin.

Voeg dan een gesnipperd uitje en de knoflook toe en (roer)bak nog een minuut of 3.

Roer de chutney, de paturain en naar smaak peper en zout door het mengsel. Laat het gerecht nog eens 3 minuten zachtjes minuten pruttelen tot alles goed doorgewarmd is.

Strooi er wat gehakte cashews overheen voor extra ‘ bite’

Wij aten er basmati rijst en broccoli bij, yummie.

Miempje maakt afwerkingsnaden

Gisteravond was weer Ensaid-lesavond. De naaimachine ging mee, deze keer, en wat katoenen lapjes. Oftewel de eerste "echte" naailes: afwerkingsnaden.

Tot nu toe in mijn leven heb ik het met een klein aantal naden afgekund… Meestal gebruik ik de rechtdoor-stikken-en-daarna-omslaan/zigzaggen variant, bij rafelende stof. Ook naai ik wel eens een festonsteek-naadje, voor een mooi afgewerkt klein randje bij een niet rafelende stof zoals vilt.
Nu mocht ik aan de slag met de engelse naad, de verschoven engelse naad, de platte naad en de dubbele platte naad…
Zo is de engelse mooi als je met een doorzichtige stof werkt (want dan kijk je door de stof heen naar een mooi net randje i.p.v. naar een omgezigzagd rommeltje); kun je de verschoven engelse gebruiken wanneer je een gerimpelde strook aan een plat stuk wilt aanzetten en zijn de twee platte naden heel sterk en daarom nuttig voor bijv. jeansbroeken. Gelijk dus al wat geleerd, joepie…

Het was nog niet eenvoudig. En dan helpt het natuurlijk niet dat ik dan vind dat het er gelijk ook helemaal 100% perfect uit moet rollen (wederom, fanatiek, ik….?) Voordeel daarvan is wel dat ik uiteindelijk rustig en netjes heb gewerkt en het eindresultaat best goed is gelukt. Ik had wat geblokte stofjes mee, waarvan werd gezegd dat dat de boel moeilijker zou maken omdat je moet zorgen dat e.e.a. netjes recht op elkaar aansluit. Maar eigenwijs als ik ben vond ik het eigenlijk wel juist makkelijk: met de kartelschaar knip je lekker langs die lijntjes keurig recht, en naadjes vouwen, en stikken, ditto. En strijken, véél strijken…
De platte naad snapte ik a.d.h.v. de tekening niet helemaal. Die heb ik voor thuis bewaard, en met de handleiding van Mme ZsaZsa had ik hem snel door. De eerste werkjes voor in mijn Modinette-ordner zijn klaar!

Miempje maakt huiswerk

Bij de eerste module van Ensaid, Modinette, horen een aantal opdrachten die je moet uitvoeren voordat je examen mag doen. Zo moet je de patronen uit het boek op maat kunnen tekenen (op 1/4e schaal), en een aantal van die modellen dien je in vlieseline uit te werken (d.w.z. tekenen, knippen, in elkaar zetten/naaien). De grondpatronen zul je voor het examen uit je hoofd moeten kunnen tekenen.
En natuurlijk horen ook een paar echte kledingstukken genaaid te worden, die voor deze eerste module nog vrij eenvoudig mogen zijn.
Wat óók van je wordt verwacht is dat je je bekwaamt op het vlak van "Garneren en afwerken" zoals dat heet. Een onderdeel daarvan is borduren...
Daar ben ik meteen maar mee begonnen (fanatiek, wie ik???).

Best leuk om te doen eigenlijk. En licht verslavend ook, ga ik met een "vooruit, nog één randje dan" aan een stuk door.

Miempje maakt walnotentaart

Nou ja, taart...
het is meer een "gevulde speculaas meets boterkoek maar dan met walnotensmaak".
Maar wel ERG lekker.
Om hem in een klein formaatje te maken neem je 150 gram gepelde walnoten, 120 gram suiker, 100 gram boter, 4 eieren (in dit geval kleine, van de eigen kippen; bij normale maat eieren zijn 3 genoeg), 40 gram meel en een mespuntje zout.

Oven op 170 graden voorverwarmen.
De noten in de keukenmachine tot meel hakken.

De suiker, het meel, het zout en de in stukjes gesneden boter erbij, 2 minuten mixen.

Tijdens het draaien voeg je de eieren één voor één toe.

Het beslag in een beboterde vorm in de voorverwarmde oven in een half uurtje bruin bakken.

Klaar.

Miempje maakt patronen

‘Ensaid. Iets voor jou?’ smste DH mij laatst. Ik had geen idee waar hij het over had, dus googlede ik even en kwam op de site terecht van de ENSAID modevakschool. Modevakschool???

…DH weet dat ik al enige tijd zoekende ben, zoals dat heet. Dat proces ging helemaal vanzelf:

je wordt 40 (veer-tig).

Het doet je niet persé heel veel, hoor, ben je gek.

Hoezo midlifecrisis, dat is nergens voor nodig.

Maar toch, 40…

Waar dacht ik toen ik, pak-‘m-beet, 20 was dat ik op mijn 40^e zou zijn?

Wat wilde ik worden als ik later groot was?

Ik heb een leuke baan, daar niet van: dicht bij huis, goed betaald, niks mis mee.

Maar geen idee of ik dit over 10 jaar nog zou willen doen… en zo niet, zou ik nu toch eens moeten beginnen te bedenken wat ik dan anders zou willen... een studie? Geen tijd voor, bovendien, wàt dan?

Op dat punt aanbeland, en daar al enige maanden in een kringetje ronddraaiend, kreeg ik dus die sms (DH had er een collega over gehoord en dacht gelijk aan mij, vertelde hij me later). 

En vond die website.En langzaam aan begon het te dagen: verdomd, ik bedoel potdorie, dit zou het zomaar eens kunnen zijn!?!?

Ensaid dus. Een modevakschool, opgericht in 1912. Het logo is er nog naar, de bij de opleiding behorende boekjes ook. Het oogt wat gedateerd, ouderwets. Maar op de een of andere manier daardoor wel juist goed. Gedegen. Niet voor de ‘snelle kick’ gaan maar een VAK leren. De techniek van patroontekenen en (goed) naaien beheersen. Tijd steken in het leren van nieuwe dingen, technieken, zaken die niet volgend jaar weer ingehaald zijn (zoals in de automatisering…).

De opleiding is opgebouwd in modulen waar je examens voor kunt afleggen. Je bouwt je kennis en kunde op die manier gefaseerd op en kunt het schoppen tot coupeuse, of uiteindelijk lerares op het vakgebied.

Kortom, een mogelijkheid om serieus creatief iets nuttigs doen op een manier die hobby, misschien, ooit, ontstijgt… wie weet?

De rest van de middag surfte ik op het internet en vond een hoop informatie. En ja, het voelde GOED.

Lang verhaal kort: gisteravond had ik mijn 1^e les voor de eerste module, Modinette, bij Ensaid-lerares Ina van ’t Klooster in Leusden. 

En nu tekent Miempje dus, variaties op de eerste basispatronen uit het Modinette-boek...

Miempje maakt dingen van wol (deel 2)

Wol dus. Spinnen past helemaal binnen het “zelluf doen” principe van self sufficiency: from scratch bewerk je materiaal tot een eindproduct, letterlijk van schaap tot trui.

Ik kreeg mijn 1^e vachtje via een vriend, direct van een schapenboer. Echte Hollandsche Texelaar, redelijk zachte wol die om de een of andere reden niet makkelijk vilt. Iets dat heel fijn is wanneer je er uiteindelijk sokken van breit, die kunnen namelijk gewoon in de wasmachine. Zo is de ene wol de andere niet, elk schaapje heeft zo zijn eigen kenmerken.  Het leukst, zeker voor het schaap-tot-trui-gevoel, vond ik mijn aankoop van Welshe Shetlanderwol…

Een paar jaar geleden hebben we onze meivakantie in Wales doorgebracht waar we een cottage hadden gehuurd op een organic sheep farm.

Enorm voor herhaling vatbaar trouwens, die vakantie!!!

In die week heeft de eigenaresse eigenhandig voor mij schaapjes naar keuze geknipt zodat ik met vier mooie vachtjes naar huis kon. Shetlanderwol is erg fijne wol, zacht met een relatief lange vezel wat het makkelijk te spinnen wol maakt. Doordat deze vachtjes geknipt zijn i.p.v. geschoren zitten er weinig troepjes in. Als schapen niet geschoren/geknipt worden laat in het voorjaar de wol vanzelf los doordat deze afbreekt. Als het schaapje geknipt wordt, kan de herder dit bij het "breekpunt" doen. Een scheerder heeft daar te weinig oog/tijd voor waardoor je nepjes, korte stukjes wol, kunt krijgen (doordat het nieuwe stukje vacht ook mee wordt geschoren). En voor schaapjes zelf is het knipproces natuurlijk een stuk prettiger dan het massale machinale scheren zoals dat bijv. in Australie en NieuwZeeland gebeurt…

Ik heb ze, zoals ik dat met alle wol doe (voorwaarde van DH, voordat het spul het huis in mag) van vieze stukjes ontdaan en voorzichtig uitgewassen. Omdat ik deze wol wilde bewaren voor een speciaal project heb ik er sindsdien niets meer mee gedaan…

Tot ik eergisteren mijn favoriete maandblad kocht: de engelse editie Country living. Het ultieme escapisme, om lekker in bad bij de mooie foto’s weg te dromen. En laat er nou net deze maand een wol special in staan, ompleet met uitvouwbare schapenposter?!?!? De kriebels kregen me te pakken, ik ben gelijk weer in mijn voorraad gedoken en begonnen.

Nu roept een verhaal over spinnen en schapenwol al gauw associaties op van 70’er jaren-bobbelig-ongelijke-dik-dunne breisels, liefst in de vorm van veel te grote vormeloze uitzakkende truien. Maar dat hoeft dus absoluut niet het geval te zijn, no way. Alles valt en staat met de voorbereiding… In die 70’er jaren werd direct vanuit de vuile/vette wol op die (veel te hard trekkende) Louet S10 werd gewerkt, en daarmee was er weinig ruimte voor subtiliteit. Maar als je de vacht wast voor gebruik, en een paar keer door de kaardemolen haalt, dan liggen de schone vezeltjes netjes naast elkaar en kun je er een lont van trekken, dat vervolgens tot een dun gelijkmatig draadje te spinnen is. Dun genoeg om t.z.t. tot een driedraads breigaren te twijnen. 

Ok, op dit moment is het nog wel erg 70’er jaren bruin. Misschien gooi ik het tussen spinnen en breien nog in een rood verfbad, strevend naar een roodbruin/aubergine kleurtje. Ik hoop dat het uiteindelijk genoeg zal zijn voor een patroon dat ik al jaren op mijn verlanglijst heb staan…  

Miempje maakt een gordijn korter

Het gordijn-tegen-de-tocht bij de voordeur moest nog op maat gemaakt.
Dat was snel genoeg gebeurd...

De rest van de zondag was ik zoet met het omtoveren van het stuk stof dat ik van het gordijn had afgehaald tot tochtrol, want dat duurde beduidend langer...

Gisteren nieuwe kolen gehaald, en antitochtstrips, waarmee DH de kieren bij de deuren heeft gedicht. Als het goed is zijn we nu helemaal winter-klaar.