Miempje maakt kraagjes

Ik hing echt al een tijdje achter met foto's maken en (Ensaid-)blogjes plaatsen, dat ben ik de laatste tijd flink aan het inhalen...

Ik ben met de klapper-werkjes nu bezig met de kraagjes. Vijf stuks moeten er volgen, ik ben op de helft:
de sjaalkraag

de reverskraag

en de overhemdkraag in wording...

Afgelopen week kocht ik bij naaijuf Ina een klosje rood rijggaren. Rood! Ik wist niet eens dat het bestond, voordat ik aan de naailessen begon. Rijggaren is rijggaren, en dat is altijd gebroken wit... dacht ik.
Soms is het wel praktisch om een afstekende kleur te kunnen gebruiken, omdat wit niet altijd even zichtbaar is.
Maar los daarvan: van het gebruik van kleurtjes kan ik helemaal blij worden, dat geelgeblokte met dat rood, ik word er helemaal vrolijk van!
(en dat mag best, iets simpels om deze koude, natte, korte en vooral donkere dagen wat op te vrolijken... toch?)

Miempje maakt 1/4e schaal tekeningen voor de examenjurk

Voor Costumière moeten een aantal kledingstukken worden gemaakt. Onder meer is het de bedoeling dat je een jurk met kraag en mouwen in elkaar zet. Ik vind het een tikkie zonde om een kledingstuk te maken dat ik daarna niet kan dragen, maar bij een-jurk-met-kraag-en-mouwen had ik weinig inspiratie.. Uiteindelijk vond ik op de website van de franse highstreet-keten Pimkie een stoer hemd-jurkje.
Dat ga ik schaamteloos kopiëren, heb ik besloten.
...hoewel, als je aan een jurkje een paar eigen tweaks toevoegt mag je het 'inspiratie' noemen i.p.v. plagiaat hè...

Naaijuf Ina heeft het al goedgekeurd en een mooi stofje is zelfs al gevonden en gekocht, ik kan hem nu in het groot gaan tekenen.

Miempje maakt weer eens wat werkjes voor in de Costumière-klapper

Ik heb me voorgenomen om elk jaar een Ensaid module inclusief examen te doen. Dat houdt in dat ik een redelijk strak tempo moet aanhouden met het maken van de werkjes voor in de klapper, en het doortekenen van het werkboek. Voor Costumière moeten er voor mijn gevoel meer dingen gemaakt worden dan voor Modinette het geval was. Misschien vergis ik me daarin...? Tot nu toe ben ik in elk geval aardig op schema, hopelijk heb ik volgend voorjaar alles ruim op tijd af zodat ik op donderdag 21 juni weer in Nunspeet mag verschijnen...

De vijf mouwen-op-halve-schaal voor in de klapper zijn inmiddels af.
Na de vorige mouwen (hier en hier) volgde nog een fantasiemouwtje, leuk model maar rather ugly in de uitwerking, doordat deze stof elk speldengaatje laat zien (inclusief een uitgehaald naadje bovenlangs...) Volgens de naaijuf kan dat geen kwaad maar ik baal van dat soort dingen.

De laatste was de mantelmouw. Ik heb een heel mooi zachtgeel wollen stofje daarvoor gekocht (om in de geel/oranje sfeer te blijven) die ook fijn gebruikt kon worden voor een aantal van de borduurprojectjes (zoals deze, en er is er nog eentje under construction).

Miempje maakt(e) een surprise

Afgelopen zondag hebben we met z'n viertjes Sinterklaas gevierd. Eigenlijk zijn we van huis uit meer Kerst-mensen. Bij ons wordt (met name door de familie) met kerstmis groot uitgepakt, letterlijk en figuurlijk. Daarom hebben we Sinterklaas altijd bescheiden gehouden. Nu de dames wat groter worden vinden ze het leuk om met zijn viertjes lootjes te trekken en surprises voor elkaar te maken... vandaar, het mini-feestje van zondag en vandaar, de titel van dit blogje.

Ik had dit jaar Oudste, en we waren gewaarschuwd dat het onder geen beding een verwijzing naar haar gipsen been mocht worden, wegens hoge mate van on-originaliteit. Daarom ging ik, veilig en even on-origineel, dus maar voor een kat. Ik had nog wat fluwelige lapjes. Vreselijk spul om te verwerken bleek al gauw, heel synthetisch en glad en urgh. Maar toen de applicaties er eenmaal op zaten was het ding verder snel af, rits oren staart en al. Het kussentje werd rap gevuld met wattenbolletjes waar ik de cadeautjes tussen verstopte... klaar.

Katje mag nu in het bed van Oudste slapen en ze leefden samen nog lang en gelukkig...;-)

Miempje maakt niet heel veel (maar is wel druk met de ziekenboeg;-)

Drie weken geleden viel Oudste (ook wel Puber genaamd) heel ongelukkig met haar fiets, met als gevolg een gebroken scheenbeen.
12 dagen had ze het hele been in het gips. De stakker was voor elke vorm van transport afhankelijk van haar ouders, sliep op een veldbedje in de woonkamer, maar droeg het allemaal dapper. Toen vorige week maandag het nieuwe kortere gips volgde waren we allemaal blij voor haar:

 

Ze is de afgelopen week gelukkig alweer een stuk mobieler geworden. Ze slaapt weer in haar eigen bedje, is al heel handig met de krukken en vanavond heeft ze samen met Jongste (de PrePuber) en Dave'je onze adoptieboom opgetuigd:

Miempje maakt een lintapplicatie

Weer een borduurwerk af voor in de klapper. En omdat deze heel snel klaar was (suf dat de volgende pagina van het boek doorschijnt, op de foto??)  had ik dit weekend tijd voor andere zaken. Dat kwam goed uit, want we wilden de woonkamer verven...

Het is bijna af, we moeten alleen nog een stukje onder de trap en dan zijn we klaar. En daarmee hebben we nu voor het eerst een kamer met witte muren! Wit heb ik altijd een beetje een non-kleur gevonden, ik heb altijd kleurtjes op mijn muren gewild. Nu hebben we dan voor het eerst dus toch een ivoorwitte kamer. Het gewenste effect is in elk geval bereikt: de donkere woonkamer oogt een stuk lichter. Maar ik heb toch nog wel wat last van kleur-horror vacuum....

Miempje maakt Duits borduurwerk

...daarvoor had ik die maaswol nodig.
Het ding is af, gelukkig maar, niet mijn meest favoriete wol-hobby dit.

Miempje maakt dingen met lycra en kant...

Een keer per maand geeft mijn naaijuf Ina een badkleding- en lingerie-cursus-avond.
Daar zat ik al een tijdje over te denken... Uiteindelijk wil ik alles eens een keertje gemaakt hebben, en weten hoe je zelf een BH moet maken... wie wil dat nou niet! ;-)

Vooraf had ik al een setje materiaal van Ina gekocht. Hierin zit alles wat je nodig hebt om een bh en twee slips in elkaar te kunnen zetten. Om te beginnen werd een slip gemaakt: elkaars maten meten, tekenen, zelf bepalen waar je je kant wilde hebben, en dan knippen en in elkaar zetten.

Wat is dat lastig, met die gladde en kantige stofjes!
En wat ben ik blij met mijn nieuwe Pfaffje en zijn dubbeltransport... ik denk niet dat de Lewenstein zo probleemloos kant aan glad lycra zou hebben gestikt. Of zo netjes, soepel en consequent al die benodigde stikkende zigzag- en andere steken in diverse breedtes en lengtes had geproduceerd. ERG fijn, goed gereedschap te hebben...

Goed, de slip werd in elkaar gezet, kant, kruisje en al. Vervolgens werd gepast: zat het goed, klopten de gemeten maten, wilde je een lijn hoger of lager laten lopen? Dan werd dit met spelden aangegeven, en terug naar de tekentafel om je standaardpatroon hierop aan te passen. Na deze aanpassing werd het elastiek nog aangezet. Dit was ook al zo tricky, niet teveel trekken bij het naaien want dan haal je de rek er uit...
En daarmee was mijn eerste zelfgemaakte slip een feit.

Hij zit echt fijn! De kleur is meer aqua dan op de foto. Het ding is veel groter dan ik normaal zou dragen, maar dat heb ik eigenlijk bewust zo gedaan. Nu ik weet dat deze maten kloppen kan ik op dit patroon lekker verder gaan experimenteren, met een lagere taille, of met hoger opgesneden benen, of beide...

Het vervolg is ook al onderweg, bij deze vast een sneak preview van de padding-bh-in-wording:

 

 

Miempje maakt iets met maaswol

Maaswol. Dat bestaat dus nog echt... ik moest maaswol in een paar frisse kleuren zien te vinden, voor een borduuropdracht van Costumière. Op het internet vond ik wel wat, maar alleen in saaie beige en grijze kleuren... Dus wat doe je dan: je gaat naar Schwitzner in de Amersfoortse Krommestraat. Dat winkeltje heeft dus echt ALLES wat je maar kunt verzinnen, op het gebied van fournituren... Als je er binnenloopt weet je niet waar je moet kijken, het is een ware schatkamer voor handwerkers. Dus als je er vraagt naar maaswol in kleurtjes? Tuurlijk, er wordt een ladenkastje opengetrokken en daar liggen honderden kaartjes in diverse kleurtjes...:-)

Miempje maakt vegetarische paella

DH was jarig!!!
Om het te vieren stond vegetarische paella op het menu.
Ik had nog nooit paella gemaakt, zelfs in het hele verre grijze verleden toen ik nog niet vegetarisch at heb ik me daar nooit aan gewaagd.

Afgelopen zomer at DH voor het eerst in zijn leven paella, in een restaurantje aan de Passeig Maritim in Estartit. Traditioneel is dit natuurlijk een gerecht met vis en konijn of kip, maar de vegetarische paella die hij voorgeschoteld kreeg smaakte ondanks (of dankzij?) het ontbreken daarvan erg lekker. Subtiele smaak, lekkere verse groenten maar dan zonder het gevoel (wat we soms, in restaurants die dan voor die lastige vega's iets anders/extra's moeten produceren, hebben...) dat simpelweg alle groenten die in de keuken lagen als 'vegetarische dis' bij elkaar waren gemikt. De volgende avond zaten we er allebei aan de paella...

Eenmaal weer thuis zagen we op de BBC de Catalonië-aflevering uit een serie met Britse chefkok Rick Stein waarin hij Spanje bezocht. Tijdens deze aflevering maakte hij ook pajella, zoals hij consequent zei. Het zag er eigenlijk helemaal niet zo ingewikkeld uit. En dat was toen DH zei: "weet je wat ik graag op mijn verjaardag wil eten...?"

Rick Stein begon met het bakken van stukken vis. Die haalde hij vervolgens weer uit de pan, om vlak voor het eind weer toe te voegen, zodat deze niet mee kookt in de paella. Dit hebben wij vervangen door vega kip en garnalen van de Vegaslager (merk Soyes). Grappig voor een authentieke "look and feel", maar voor de smaak hoefde het uiteindelijk wat ons betreft niet echt... Daarna volgde het smoren van fijngehakte sjalot en knoflook in (veel!!) olijfolie, samen met zout en Spaanse piment. Bij ontbreken daarvan hebben wij een Spaanse kruidenmix gebruikt. Vervolgens ging er een blikje tomatenblokjes bij, bouillon, en natuurlijk rijst. Bij de Sligro vonden we speciale rijst

die er bij ging, net als een paar stukken gegrilde stukken paprika uit een pot en een handvol verse mangetout. Na een poosje koken op een klein vuurtje begonnen er gaatjes in de rijst te vallen, teken dat het bijna klaar was. Nog snel de een blikje boterboontjes erdoor geroerd, 'kip en garnalen' er op gelegd en daarna met een lekkere gekoelde Spaanse tempranillo wijn geserveerd.

Helaas hebben we nergens saffraan of saffraanpoeder kunnen vinden, die had er eigenlijk natuurlijk ook in gemoeten... Hij was erg lekker, maar bij lange na niet geel genoeg natuurlijk. Volgende keer, misschien?

Miempje maakt een foto

Als de moeder van huis is, liggen de katten in de wasmand (variatie op het bekende spreekwoord...)

 Als ze nu nog de was zouden wassen, in plaats van elkaar, zou het helemaal mooi zijn....

Miempje maakt Costumière-werkjes

Ik heb een lekker productief weekend gehad. Marmercake gebakken, de laatste mand appels omgetoverd tot een paar literflessen appelsap, verse pizza gemaakt, en Ensaid huiswerk gemaakt. Na een week automatiserings-stress is het heerlijk om in het weekend 'af te reageren' met dit soort leuke klusjes...

Deze blousemouw (op halve schaal) had ik vorige week al af:

Deze week kwam daar het pofmouwtje bij:

Ook weer een handwerkje afgemaakt, een kraaltjesapplicatie. Toch maar even afgestapt van het geel-oranje thema, aangezien het (verplichte) plaatje een dolfijntje was. Een oranje dolfijn in een gele zee vond ik geen gezicht, en ik had nog een mooi lapje vilt in waterig wit-blauw patroontje liggen, dus gaat hij nu zo mijn klapper in:

Miempje maakt een opgerolde cake

Weer een cake uit het boek 1 beslag, 100 cakes:

De opgerolde cake. Behoorlijk zoet, maar wel lekker en ziet er leuk uit (toch?)

Miempje maakt koffiewalnootcake (met ahornsiroop)

Hij ziet er een beetje zielig uit, kwam met pijn en moeite uit de vorm. Eigenlijk is dit al het tweede exemplaar, de eerste versie was nog zieliger en kwam helemaal kapot uit de vorm, die heb ik als 'crumble' geserveerd.
Volgens het recept moet er koffie aroma in, en dat kon ik nergens vinden, dus gebruikte ik wat gewone sterke koffie. Blijkbaar is dat toch niet helemaal de bedoeling.

De crumble versie was in elk geval heel erg lekker, met een scheut ahornsiroop er overheen, dus ik wil deze best nog wel een paar keer overdoen tot ie perfect is...

Miempje maakt een gezinsuitbreiding mee...

Ergens in mei stond een artikel in het lokale huis-aan-huis krantje over een nestje rode kittens die in een doos, ergens in een weiland, waren gevonden. Volgens het artikel zochten ze een goed tehuis voor de beestjes. Ik zal nooit kunnen begrijpen hoe mensen zo met dieren kunnen omgaan...
We hebben gemaild, maar de diertjes hadden -gelukkig maar!- allemaal al een plekje gevonden.
Daarna hebben we nog kort met idee gespeeld dat het in elk geval wel een leuk idee zou zijn een koppel kittens bij onze ouwetjes te halen. Dan zouden deze de babies kunnen helpen 'opvoeden'. Ik heb zelfs nog op de website van de Dierenbescherming gekeken.

Maar toen kwam de vakantie... en het afscheid van onze lieve grote vriend...

Een collega hoorde het verhaal over Miemp en ze vertelde me dat haar nichtje een ziek baby-katertje had gevonden. Nichtje had deze mee naar huis genomen en het beestje verzorgd, maar hij kon niet blijven omdat ze het huis al vol had met twee grote honden en een oude kat.
Notch-notch, say no more, know what I mean, wink-wink...?

Dit hebben we even laten bezinken.

Toen zagen we een schattig YouTube filmpje (als 'stille hint' door de collega gemaild) van het kleine rode katertje.
Gegoogled op 'kitten bij oudere kater', en ontdekt dat het dan beter is om er twee te nemen zodat ze elkaar, en niet ons ouwetje Wookie, lastig vallen.
Gelezen dat je een oudere kater beter niet te lang alleen kunt laten omdat hij dan zeker geen nieuwe beesten meer in zijn territorium zal accepteren.
Nog even later bleek Dierenkliniek de Vallei (waar ze Miempje hadden opgevangen) rode katerkittens van dezelfde leeftijd te hebben...

En het resultaat zal duidelijk zijn :-)

De twee kleintjes kunnen het vanaf het eerste moment heel goed samen vinden. We hebben ze omgedoopt want de namen die ze nu hadden vonden we niets daar hadden we niet zoveel mee, dus nu zijn ze onze SoulKittens, Sam & Dave:

Voorheen Wolf, het katertje van het bewuste nichtje; nu Sam, ook wel Sam-the-Man. De bink, ons Goud-oogje, de tikje wilde buitenkater die een aai op zijn tijd leuk vindt maar er niet persé op zit te wachten. Heeft nog een hele tijd last gehad van een zware longonsteking maar na een antibiotica kuur rochelt hij nu gelukkig niet meer als een rookverslaafde...

Voorheen (Abri)Koosje, nu Dave, oftewel wel Li'l-Baby-David. Naar schatting een week of 2 jonger dan zijn vriendje, onze baby, kruipt graag veel en langdurig bij je om uitgebreid geknuffeld te worden.

Ze slapen samen, knuffelen en wassen elkaar, en rennen als gekken achter elkaar door het huis. Soms mogen ze even (samen met ons, we laten ze pas 'los' als ze gecastreerd zijn) de tuin in. De kippen vinden ze erg interessant. De kippen vinden de babies daarentegen niet zo bijzonder spannend.

Alleen ons ouwetje, Wookie, is nog niet bezweken voor de charmes van de babies. Maar hij tolereert ze, of doet gewoon alsof ze er niet zijn...

Miempje maakt Costumière-werkjes en tekeningen

De Ensaid lessen zijn weer begonnen, en de afgelopen week heb ik...

...wat herhalingsmodellen (eerste lesjes uit het tweede boek) getekend,

...een viltapplicatie gefabriekt en

 ...dit ondefineerbaar ogend voorwerp genaaid. Dit is het eerste naaiwerkje: een strakke japonmouw op halve schaal. Nog kreukelig en ongestreken, ik strijk hem overmorgen bij de les met Ina's strijkijzer. Mijn eigen ding laat weer plakvlekken achter... hoe voorzichtig ik er ook mee omga, op de een of andere manier raakt de zool mega-vies als ik vlieseline moet strijken. Natuurlijk zorg ik dat het ding op de voorgeschreven stand staat voor ik 'm op de vlieseline los laat, maar elke keer plakt het spul dan toch weer aan het ijzer. Bah...

Miempje maakt gevulde chocoladetaart (en ook nog een beercakeje)

Men neme een boek vol lekkere cakereceptjes. Daaruit laat je je Jongste een favoriet kiezen:

De instructies, vervolgens, deels latend voor wat ze zijn en het eigen recept voor cakebeslag lichtelijk aanpassend krijg je vervolgens dit, ongebakken al zalig uitziend plaatje (mits je chocolade-verslaafd bent in elk geval...):

Het chocolade-beslag stort je in de ingevette roze bloemvorm.

 Die stort bijna in, door de hoeveelheid beslag die een beetje veel blijkt. Snel dus nog een tweede vormpje ingevet. Wat is beter dan een chocoladecake? Twee chocoladecakes, zeker in deze blauwe beervorm:

Na een poosje in de oven (en door Jongste voorzien van Kelloggs oogjes) ziet die er vervolgens zo uit:

De bloem wordt eerst doormidden gesneden, van chocoladevulling voorzien

en ziet er dan zo uit:

Lekker...!!!

Miempje maakt weer siroop

Bijna 2 maanden eerder dan vorig jaar stond ik vanmiddag weer druifjes van de trosjes te halen. We twijfelden wel, zo vroeg in het jaar, zouden ze rijp genoeg zijn? Maar de blauwe knikkers vielen al in zulke grote hoeveelheden op het terras dat we 'de oogst' maar hebben binnengehaald. Terwijl ik rijpe druifjes van takjes en onrijpe groene bolletjes scheidde haalde DH de opbrengst in de onvolprezen Magimix door de sapcentrifuge.
Daarna een hoeveelheid suiker bij die 4,5e liter druivensap gegooid, dat wil je niet weten... (1 op 1 is de verhouding, en da's een boel!). De boel aan de kook gebracht, en de Ikea stolpflesjes gevuld... 7 liter limonadesiroop dit jaar. Minder dan vorig jaar, maar na deze idiote zomer toch niet slecht.

Miempje maakt etuitjes

Na een lange zomerstop beginnen volgende week de Ensaid lessen weer. Het nieuwe boek voor module Costumière ligt al klaar. Deze tweede module vormt volgens de Ensaid-site een uitbreiding van de stof van Modinette: "De kimono, het tailleren en figuuraanpassingen maken. Het begin van asymmetrische modellen". Ik ben benieuwd... ik heb natuurlijk al in het tekenboek geneusd en vooral het tailleren lijkt me erg leuk.

Voor Modinette had ik mijn werkjes in blauwtinten uitgevoerd. Ik vind het wel leuk dat alle werkjes bij elkaar kleuren en de werkjesklapper daardoor een mooi samenhangend geheel wordt. Dus, voor de volgende modules ga ik die trend doorzetten, elke module krijgt zijn eigen basiskleur. Voor Costumière is dit geel geworden. Niet persé mijn favoriete kleur, en dat het de kleur van de kaft van het boek is realiseerde ik me pas later... Ik liep toevallig bij Frans Modestoffen tegen wat leuke, bij elkaar passende coupons in zachtgeel en zachtoranje aan. Dus geel it is, voor het komende jaar... want het streven is natuurlijk nog steeds per jaar een module af te ronden.

En goed gereedschap is het halve werk zeggen ze, dus daar zal het niet aan gaan liggen: want op mijn naaitafel staat mijn nieuwe naaimachine klaar om van start te gaan!
Mijn oude Lewensteintje begon me, nu hij een stuk intensiever gebruikt werd dan de voorgaande jaren, toch regelmatig te irriteren. Onregelmatige steken en op kritieke momenten uit de geleiders lopende bovendraden... daar werd ik toch wat minder blij van. Dus heb ik van het laatste restje vakantiegeld bij Huissteden een Pfaff gekocht van de nieuwe serie, de Ambition 1.5.
Deze had ik al een poosje op het oog. En hij bevalt prima! Een massa siersteken, een knoopsgatvoet die (in elk geval bij proeflapjes) heel nette knoopsgaatjes fabriekt en een aantal handige nieuwigheidjes waar ik al gauw aan gewend ben. En natuurlijk inclusief het fijne dubbel transport systeem van Pfaff.

 Om Pfaffje te leren gebruiken zocht ik wat kleine projectjes. Op het internet zwerven diverse tutorials voor lollige etuitjes rond, daarmee ben ik aan de gang gegaan:

Deze is op basis van dit pennenzakje. Een volgende keer misschien niet meer een stretch velours stofje nemen, dat zelfs met vlieseline nog wat scheef trekt...

nog zo'n pennenzakje maar iets aangepast, omdat ik zo'n plat zakje wel praktisch vond voor de make-up spulletjes van prépuberende Oudste,

en dit is een triangle coin purse. Grappig ding, maar vreemd genoeg moeilijk om leuk op de foto te krijgen.

En deze heb ik samen met Jongste gemaakt. Het etuitje, niet de giraf, dat is Dopie. De rits en siersteek op de Pfaff, verder heeft zij hem in elk gezet op de Lewenstein (= nu 'de naaimachine van de meiden').

Meer dan een restje stof, een rits en wat vlieseline of vilt voor versteviging heb je niet nodig... ik heb zo'n idee dat er nog wel meer zullen volgen, etuitjes kun je nooit genoeg hebben...!

Miempje maakt het huis schoon (deel 3)

Het is alweer een tijdje - wat zeg ik, twee maanden (!!!) -  geleden dat ik hier met enig tromgeroffel aangekondigde het huishouden op gestructureerde wijze te gaan tackelen (zie hier en hier).
Hoog tijd, dus, voor een update.

Het gaat, zoals ik verwachtte, als een Echternach-processie (oftewel drie stappen naar voren en twee terug): langzaam, maar gestaag voorwaarts.

Vooral het principe dat aan elke dag een kamer gekoppeld is werkt erg prettig.
Als, bijvoorbeeld, dinsdags de slaapkamers op het programma staan ga ik me niet druk maken over de woonkamer, omdat ik weet dat die op donderdag aan de beurt komt. Dat maakt een dagtaak lekker overzichtelijk want als de kamer van die dag er weer netjes bij ligt: klaar.

We proberen ook braaf elke avond na het koken te zorgen dat de vaat in de vaatwasser gaat en het aanrecht leeg is. Ik heb geïnvesteerd in spuitflessen schoonmaakmiddel om gauw, tussendoor, oppervlakten te kunnen afnemen. Dan hoeven we niet altijd meteen te emmeren met een emmer sop en dat scheelt tijd. En in de woonkamer rondslingerende spullen worden z.s.m. opgeborgen. 

En ik moet zeggen: het begint zichtbaar te worden!
Beetje bij beetje lopen we in, en krijgen de boel onder controle...

En zo kon het zomaar gebeuren dat ik vanmiddag lekker lui in een oude Country Living zat te bladeren, voor de brandende houtkachel (in augustus!) en me realiseerde... dat voor het eerst sinds héél lang, ik zo maar rustig zat te lezen zonder dat onrustige, dringende, gevoel dat Ik Eigenlijk Nog Iets Zou Moeten Doen!
Wat fijn zeg...