Miempje maakt een gezinsuitbreiding mee...

Ergens in mei stond een artikel in het lokale huis-aan-huis krantje over een nestje rode kittens die in een doos, ergens in een weiland, waren gevonden. Volgens het artikel zochten ze een goed tehuis voor de beestjes. Ik zal nooit kunnen begrijpen hoe mensen zo met dieren kunnen omgaan...
We hebben gemaild, maar de diertjes hadden -gelukkig maar!- allemaal al een plekje gevonden.
Daarna hebben we nog kort met idee gespeeld dat het in elk geval wel een leuk idee zou zijn een koppel kittens bij onze ouwetjes te halen. Dan zouden deze de babies kunnen helpen 'opvoeden'. Ik heb zelfs nog op de website van de Dierenbescherming gekeken.

Maar toen kwam de vakantie... en het afscheid van onze lieve grote vriend...

Een collega hoorde het verhaal over Miemp en ze vertelde me dat haar nichtje een ziek baby-katertje had gevonden. Nichtje had deze mee naar huis genomen en het beestje verzorgd, maar hij kon niet blijven omdat ze het huis al vol had met twee grote honden en een oude kat.
Notch-notch, say no more, know what I mean, wink-wink...?

Dit hebben we even laten bezinken.

Toen zagen we een schattig YouTube filmpje (als 'stille hint' door de collega gemaild) van het kleine rode katertje.
Gegoogled op 'kitten bij oudere kater', en ontdekt dat het dan beter is om er twee te nemen zodat ze elkaar, en niet ons ouwetje Wookie, lastig vallen.
Gelezen dat je een oudere kater beter niet te lang alleen kunt laten omdat hij dan zeker geen nieuwe beesten meer in zijn territorium zal accepteren.
Nog even later bleek Dierenkliniek de Vallei (waar ze Miempje hadden opgevangen) rode katerkittens van dezelfde leeftijd te hebben...

En het resultaat zal duidelijk zijn :-)

De twee kleintjes kunnen het vanaf het eerste moment heel goed samen vinden. We hebben ze omgedoopt want de namen die ze nu hadden vonden we niets daar hadden we niet zoveel mee, dus nu zijn ze onze SoulKittens, Sam & Dave:

Voorheen Wolf, het katertje van het bewuste nichtje; nu Sam, ook wel Sam-the-Man. De bink, ons Goud-oogje, de tikje wilde buitenkater die een aai op zijn tijd leuk vindt maar er niet persé op zit te wachten. Heeft nog een hele tijd last gehad van een zware longonsteking maar na een antibiotica kuur rochelt hij nu gelukkig niet meer als een rookverslaafde...

Voorheen (Abri)Koosje, nu Dave, oftewel wel Li'l-Baby-David. Naar schatting een week of 2 jonger dan zijn vriendje, onze baby, kruipt graag veel en langdurig bij je om uitgebreid geknuffeld te worden.

Ze slapen samen, knuffelen en wassen elkaar, en rennen als gekken achter elkaar door het huis. Soms mogen ze even (samen met ons, we laten ze pas 'los' als ze gecastreerd zijn) de tuin in. De kippen vinden ze erg interessant. De kippen vinden de babies daarentegen niet zo bijzonder spannend.

Alleen ons ouwetje, Wookie, is nog niet bezweken voor de charmes van de babies. Maar hij tolereert ze, of doet gewoon alsof ze er niet zijn...