Tot nu toe in mijn leven heb ik het met een klein aantal naden afgekund… Meestal gebruik ik de rechtdoor-stikken-en-daarna-omslaan/zigzaggen variant, bij rafelende stof. Ook naai ik wel eens een festonsteek-naadje, voor een mooi afgewerkt klein randje bij een niet rafelende stof zoals vilt.
Nu mocht ik aan de slag met de engelse naad, de verschoven engelse naad, de platte naad en de dubbele platte naad…
Zo is de engelse mooi als je met een doorzichtige stof werkt (want dan kijk je door de stof heen naar een mooi net randje i.p.v. naar een omgezigzagd rommeltje); kun je de verschoven engelse gebruiken wanneer je een gerimpelde strook aan een plat stuk wilt aanzetten en zijn de twee platte naden heel sterk en daarom nuttig voor bijv. jeansbroeken. Gelijk dus al wat geleerd, joepie…
Het was nog niet eenvoudig. En dan helpt het natuurlijk niet dat ik dan vind dat het er gelijk ook helemaal 100% perfect uit moet rollen (wederom, fanatiek, ik….?) Voordeel daarvan is wel dat ik uiteindelijk rustig en netjes heb gewerkt en het eindresultaat best goed is gelukt. Ik had wat geblokte stofjes mee, waarvan werd gezegd dat dat de boel moeilijker zou maken omdat je moet zorgen dat e.e.a. netjes recht op elkaar aansluit. Maar eigenwijs als ik ben vond ik het eigenlijk wel juist makkelijk: met de kartelschaar knip je lekker langs die lijntjes keurig recht, en naadjes vouwen, en stikken, ditto. En strijken, véél strijken…
De platte naad snapte ik a.d.h.v. de tekening niet helemaal. Die heb ik voor thuis bewaard, en met de handleiding van Mme ZsaZsa had ik hem snel door. De eerste werkjes voor in mijn Modinette-ordner zijn klaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten