De dagen worden korter, dat is duidelijk te merken. Best jammer dat je juist deze tijd wat extra uren in de dag zou kunnen gebruiken om alle deadlines te halen. Maar nu zit ik voor het eerst sinds dagen weer eens even lekker rustig, mokje Glögg (a.k.a. Glühwein, van de Ikea of all places) erbij en kerstmuziekje op. Laat de kerst maar komen…
Deze dagen staan in het teken van ToDo- en NietVergeten-lijstjes. Toch lukte het me om tussendoor het eerste zomerrokje af te krijgen. De Ensaid opleiding heeft me in de korte tijd dat ik ermee bezig ben weten te bekeren van snelle afraffel-naaister tot secure, stap-voor-stap werkende naaister. Misschien heb ik het secuur werken hierbij wat overdreven, want alles werd vooraf ingeregen en gestreken. Ervaringen uit het verleden leren dat ik niet vanaf afgespelden direct op de naaimachine kan stikken, dat gaat geheid mis bij mij. In elk geval ben ik erg tevreden met hoe het rokje is geworden, en wat belangrijker is, de dame in kwestie is ook zeer content en wilde wel even poseren.
De eerste helft van vandaag was al half om, gevuld met de standaard-zaterdagse-huishoudelijke klussen, toen ik me realiseerde dat het eindelijk weer even zonnig was. Snel naar buiten gerend met de camera om een leuke foto te maken voor op het blog. Ik had nl. bedacht dat het rokje voor mijn Jongste het qua kleur erg goed zou doen tegen zo’n winters sneeuwlandschap. De resultaten vielen helaas wat tegen… dus uiteindelijk is het toch een binnenfoto geworden. Op de foto niet te zien, maar er zit een rits in en zelfs knoopsgatenelastiek+knoopjes achterin om het rokje nog even met de draagster mee te laten groeien. Eens zien of het me lukt rok twee, voor oudste, nog voor de kerst af te krijgen?
Ohja: en ook het vestje voor tante Agnes is inmiddels klaar en ligt, kort uitgespoeld met wolwasmiddel, nu in model te drogen. Daarvan is geen mooie foto te trekken (en ik heb het geprobeerd)…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten